Taipei ’24 – Dag 39 – 42: Bitterbalbeleving

Maandag 13 mei

Het is week zes alweer. De lessen beginnen weer op maandagochtend 09:10. Tijdens de les gebeurt er weinig bijzonders. Maar ‘s middags ga ik met mam de stad in. Pap en mam zijn nog in Taipei namelijk, dus wij gaan er maar eens op uit. Pap trekt zijn eigen plan, we zien hem vanavond weer bij het eten.

Mam en ik spreken af op metrostation 忠孝新生 Zhōngxiào Xīnshēng. Daar stappen we samen in de blauwe lijn op weg naar 市政府 Taipei City Hall. Daar is een gigagroot warenhuis waar we eens wat kleding-gerelateerde inkopen gaan doen. Er is hier een winkel genaamd Muji waar ze de perfecte t-shirts hebben namelijk. Gezien ik een ongelooflijke teringhekel heb aan het kopen van kleding koop ik liever in één keer heel veel zodat ik heel lang niet hoef. En als ik dan een t-shirt vind dat ik lekker vind zitten, dan koop ik dat in alle kleuren, zodat ik weer een tijd vooruit kan.

We drinken iets in een foodcourt onder het winkelcentrum. Een yakultdrankje met mango – heerlijk. Ik zou willen dat we dat in Nederland ook overal konden kopen, versgeperst fruit met yakult er doorheen. Briljante combinatie, ik ben fan. Mam ook. Tijdens het drankje bespreken we de gebeurtenissen van de ochtend (nu niet noemenswaardig, toen wel opwindingswaardig).

Verder dwalen we door de winkels. We kijken naar diffusers (wierook voor de moderne mensch) en spenderen veel te veel tijd in een winkel met allemaal pennen en ander schrijfwaar. Daar koop ik een hangertje voor aan mijn tas: een kiwietje (de vogel). Kiwi’s kunnen natuurlijk niet vliegen, dus er is maar één juiste bestemming voor dit vogeltje: mijn vliegtas. Gelukkig zit daar nog een oogje aan waar ze aan kan. We zwijmelen bij vulpennen die we allemaal niet kopen, want we hebben genoeg. Maar het is wel heel mooi om allemaal naar te kijken!

‘s Avonds spreken we af met pap. We gaan natuurlijk wel met z’n drieën eten, want morgen gaan ze naar 嘉義 Chiayi. We eten bij een tentje in de buurt van 東門 Dōngmén. Ik ben er vaker geweest. Dat dat opvalt blijkt maar weer, want een van de dames die er werkt herkent me en vraagt waar we vandaan komen. Alledrie werken we een mandje gestoomde 小籠包 xiǎolóngbāo weg, acht de man. Dat is nodig, want we hebben honger. Verder hebben we een schaaltje met groente (volgens mij spinazie) en een schaaltje met sesamkoekjes (maar niet zoet) waar dan weer ui en wat vlees in zit. Ik vind het qua beleving (niet qua smaak) vallen in de categorie bitterbal en zou het niet vervelend vinden als deze dingen ook in Nederland op het borrelmenu konden komen. Geen idee meer hoe ze heten. Ik herken ze alleen op het menu van deze tent. Om dit verhaal ietsje logischer te maken zal ik een foto bijvoegen. Hieronder links zijn de dumplings, rechts is de bitterbalbeleving.

Ik ken in de buurt ook nog een tentje waar ze hele grote bakken ijs verkopen, dus daar moeten we heen voor het toetje:

Met z’n drieën (maar vooral pap en ik) werken we deze hele grote bak mango-ijs weg. Yum!

Morgen gaan pap en mam met de hogesnelheidslijn naar 嘉義 Chiayi. Daar gaan ze naar 阿里山 Alishan, dat is een berg waar je met een treintje op kunt. Ik ben benieuwd wat ze ervan gaan vinden!

 

Dinsdag 14 mei, woensdag 15 mei en donderdag 16 mei

Deze drie dagen kan ik eigenlijk alleen nog maar beschrijven met het eten dat ik gegeten heb (en niet eens alles), want ik spendeer de meeste middagen thuis. Ik ben niet ziek hoor, er is niks aan de hand. Maar ik ben eigenlijk best wel moe van de afgelopen dagen, en ik moet goed voor mezelf zorgen, dus dat betekent dat ik ook even wat minder doe.

 

Van links naar rechts: op dinsdag eet ik Japanse curry, op woensdag besluiten we door onder andere een aantal computersysteemgerelateerde frustraties dat het tijd is voor bier, en op donderdag hebben we een toetje waar een hele Oreo in verwerkt zit!

Oh, en dan nog deze:

Japans eten van donderdagavond. Het soepje dat je linksonder ziet is een soort paddenstoelsoepje. Rechtsonder is rijst. Bovenaan drie kleine gerechtjes waarvan linksboven niet te vreten is en de andere twee best oké zijn. Rechtsboven is misosoep, die ik best oké vind maar toch niet heel lang lekker vind omdat er nogal wat vis en tofu in verwerkt zit (en da’s niet mijn favoriet).

Morgen, vrijdag, gaan we ‘s avonds naar 象山 Xiàngshān, oftewel de Olifantenberg. Daar gaan we de zonsondergang maar eens bekijken, want dat schijnt mooi te zijn. 🤗 Morgen ben ik ook wel weer toe aan wat meer activiteit. Ik ben de afgelopen middagen goed bijgekomen!

🧺